ม่านรัก(อสูร)

ม่านรัก(อสูร)

เมื่อม่านรักบังตาบังใจ ไม่ว่าเหตุผลใดก็ไร้ผล

____________________________________________________________________

ในความมืดลลัลลารู้สึกถึงน้ำหนักที่กดทับมาบนร่าง ก่อนที่จะได้เอ่ยท้วงสิ่งใดออกมาปากบางก็ถูกครอบครองด้วยจูบเร่งเร้า มือเล็กยกขึ้นทุบอกผู้บุกรุก พยายามดิ้นรนพาตัวเองออกมาจากการกดทับนั้น

“ฉันเอง”เสียงคุ้นเคยเอ่ยขึ้นในความมืด กลิ่นฉุนของแอลกอฮอล์ลอยติดปลายจมูกทำให้หญิงสาวรู้สึกสับสน

“คุณเข้ม?”

“ใช่”เขาตอบย้ำ กลิ่นแอลกอฮอล์ลอยฉุนติดจมูก ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนเข้ามาใกล้ จนลมหายใจร้อนๆระใบหน้าหวาน ปากได้รูปฉกจูบลงมาเพียงชั่วครู่ก่อนที่หญิงสาวจะเบือนหน้าหนี

“คุณดื่มมาเหรอ”

“นิดหน่อยที่รัก”เขาบอกตอบก่อนประทับจูบลงมาอีกครั้ง ทั้งน้ำเสียงที่ราบเรียบแต่กลับสร้างความเหน็บหนาวและห่างเหิน ลลัลลาอยากเอ่ยถามแต่ไม่มีโอกาส เขาไม่เว้นแม้แต่พื้นที่ให้เธอได้หายใจ มือหนาแตะไต่ทั่วร่างสาว ร่างการใหญ่โตและแข็งแกร่งทั้งแรงชายที่มีมากกว่าทำให้เธอไม่สามรถขยับไปไหนได้

ความอ่อนโยนที่เคยได้รับตลอดมาคล้ายกับกำลังจะบินหายไป

เธอเคยจินตนาการว่าในสักวันเรื่องราวเหล่านี้ต้องเกิดขึ้น แต่สิ่งที่กำลังดำเนินเคลื่อนไหวเหนือร่าง ความร้อนแรงขยับหวามไหวไม่ใกล้เคียงกับความฝัน ความจริงในตอนนี้เต็มไปด้วยความดิบเถื่อน เธอออกแรงต้านเพื่อเรียกร้องความอ่อนโยนจากเขา แต่คติภพไม่ให้สิ่งนั้นกับเธอ ในที่สุด...เธอยอมแพ้